-
1 zdolny
прил.• годный• искусный• исправный• ловкий• одаренный• подходящий• понятливый• пригодный• соответствующий• способный• умелый• уместный• умный• хитрый• юркий* * *zdoln|y\zdolnyi, \zdolnyiejszy способный;\zdolny uczeń способный ученик; \zdolny do służby wojskowej годный к военной службе; (on) jest \zdolny do wszystkiego он на всё способен, от него можно всего ожидать
* * *zdolni, zdolniejszyспосо́бныйzdolny uczeń — спосо́бный учени́к
zdolny do służby wojskowej — го́дный к вое́нной слу́жбе
jest zdolny do wszystkiego — он на всё спосо́бен, от него́ мо́жно всего́ ожида́ть -
2 zdolny
adj( uczeń) capable, gifted* * *a.1. (= bystry) bright, smart; (= utalentowany) gifted, talented.2. (= posiadający warunki l. kwalifikacje) zdolny do czegoś fit for sth; zdolny do (zrobienia) czegoś (= mający siłę, śmiałość l. możliwość) capable of (doing) sth; mężczyźni zdolni do noszenia broni men capable of carrying arms; on jest zdolny do wszystkiego he's capable of anything.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdolny
-
3 zdolny
2) ( gotowy na wszystko)\zdolny do [zrobienia] czegoś fähig, etw zu tun -
4 wybitnie
adv. grad. 1. (nieprzeciętnie) outstandingly, highly- wybitnie zdolny uczeń a highly gifted student2. (wyraźnie) remarkably- sytuacja wybitnie nie sprzyja tego rodzaju przedsięwzięciom the situation is remarkably unfavourable for these kinds of enterprises* * *adv* * *adv.1. (= nieprzeciętnie) notably, remarkably, markedly, prominently, preeminently, outstandingly, eminently; wybitnie uzdolniony brilliant, outstandingly talented, remarkably gifted.2. (= wyraźnie) markedly; wybitnie trudne warunki do pracy very hard working conditions.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybitnie
-
5 zdoln|y
Ⅰ adj. grad. (uzdolniony) [osoba] able- najzdolniejszy uczeń w klasie the ablest student in the class- być zdolnym do czegoś to be capable of sth- on jest zdolny do wszystkiego he’s capable of anything- osoba zdolna do popełnienia najcięższych przestępstw a person capable of committing the worst crimesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdoln|y
-
6 dobry
I. adjbądź tak \dobry i zrób to sei so gut [ lub nett] und tu[e] dasdziałać w dobrej wierze im guten Glauben handelndzień \dobry! guten Tag!\dobry wieczór! guten Abend!wszystkiego dobrego! alles Gute!ona jest dobra z chemii sie ist gut in Chemie\dobry środek/sposób na coś das beste Mittel/die beste Lösung für etw12) ( z nadwyżką)\dobry kilogram ein gutes Kiloczekam już dobrą godzinę ich warte schon eine gute Stunde14) być na dobrej drodze [do czegoś] auf dem richtigen Weg[e] [zu etw] seinbyć dobrej myślina dobrą sprawę ehrlich gesagt, streng genommendobra wola guter Wille m\dobry znajomy guter Bekannter m, guter Hoffnung seindostać się w dobre ręce in gute Hände geratenna dobre i złe in guten und in schlechten Zeiten1) ( dobro) das Guteobrócić się ku dobremu sich +akk zum Guten wenden4) ( zupełnie)na dobre endgültig5) ( dobrowolnie)po dobremu freiwilligdobra! einverstanden!, in Ordnung! ( fam) -
7 słaby
czyjaś słaba strona jds schwache Seitemieć słabą głowę nicht viel vertragen können ( fam)3) (opp: mężny) schwachczłowiek słabego ducha ein willensschwacher Mensch m
См. также в других словарях:
zdolny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zdolnyni, zdolnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający szczególne predyspozycje do uczenia się czegoś, nabywania różnych umiejętności; bystry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdolny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybitnie — wybitnieej 1. «nieprzeciętnie, w sposób wyróżniający się; niezwykle, wyjątkowo» Wybitnie zdolny uczeń. 2. «wyraźnie, bardzo» Warunki wybitnie nie sprzyjały realizacji zamierzeń … Słownik języka polskiego
bystry — bystrytrzy, bystrytrzejszy 1. «poruszający się, odbywający się szybko; prędki, szybki, wartki, rączy» Bystry potok, nurt. Bystra rzeka, woda. Bystry koń. 2. «odznaczający się żywością myślenia, szybko orientujący się; sprytny, wnikliwy, zdolny»… … Słownik języka polskiego
pojętny — pojętnyni, pojętnyniejszy «łatwo coś pojmujący; bystry, rozgarnięty, zdolny» Pojętny słuchacz, uczeń. Pojętne dziecko. Pojętny pies … Słownik języka polskiego
słaby — słabybi, słabybszy 1. «odznaczający się niewielką siłą fizyczną, nie mający silnej budowy; wątły, chorowity, bezsilny» Być słabego zdrowia. Mieć słabe ręce, słabe płuca. Był słaby po chorobie. Był za słaby do pracy fizycznej. ◊ Słaba płeć… … Słownik języka polskiego
